25 yaşın üzerindeki tüm insanların %20'ye varan bir oranı, dizde deforme edici osteoartrit geliştirme riski altındadır. Diz eklemi eksenel sıkıştırma modunda çalışır, bu nedenle eklem yüzeyleri sabit yüklere maruz kalır ve hiyalin kıkırdakta dejeneratif değişikliklere maruz kalır.
%20ve%20artrozdan%20etkilenmiş%20(solda).jpg)
Yaygınlık
Kemik dokusu, eklem torbası, bağlar ve kasların sürece dahil olduğu dejeneratif-distrofik bir yapıya sahip eklem kıkırdağının patolojisine deforme edici artroz denir. Terminolojide eşanlamlılar vardır:
- Kireçlenme;
- Kireçlenme;
- dejeneratif artrit;
- artroz;
- hipertrofik artrit;
Sıklık açısından dizdeki hasar kalça ekleminden hemen sonra gelir, bu nedenle sabit bir ifade oluşmuştur: "diz ekleminin gonartrozu". Hastalığın sıklığının yaşa bağımlılığı incelenmiştir:
| 26 - 44 yaşında | yetişkinlerin %5'i |
| 45 - 59 yaşında | %16. 70 |
| 60 - 69 yaşında | %12. 10 |
| 70 yaş ve üstü | %11 |
Tüm yaş gruplarında, adil seks niceliksel olarak baskındır. Onlarda diz artrozu erkeklerden 1. 2-1. 4 kat daha sık görülür.
Kalıcı sakatlık alanında, diz ekleminin deforme edici artrozu, eklem patolojisi ile ilişkili tüm sakatlık nedenlerinin neredeyse %30'unu oluşturur.
Gonartrozun sınıflandırılması
Gelişim nedenleriyle, hastalık iki büyük gruba ayrılır: birincil ve ikincil. Birincil, görünür önkoşullar olmadan ortaya çıkar. İkincil, kışkırtıcı faktörlerden önce gelir (veya eşlik eder):
- biyomekanik bozukluklar: yaralanmalar, aşırı yüklenme, gelişimsel anomaliler (displazi), iskelet patolojisi (skolyoz, düztabanlık), obezite;
- enflamatuar süreçler: aseptik veya enfeksiyöz artrit, hemofilide sık hemartroz;
- metabolik hastalıklar: gut, hemokromatoz, Paget hastalığı;
- endokrin bezlerinin bozuklukları: akromegali, diabetes mellitus, paratiroid bezlerinin bozuklukları;
- yeterli kan akışının ihlalleri: varisli damarlar ve tromboflebit sonrası sendrom, oblitere endarterit, alt ekstremite damarlarının aterosklerozu;
Tıbbi uygulamada, patolojik değişikliklerin ciddiyetine göre sınıflandırma daha yararlıdır. Değerlendirme röntgen çalışmalarına göre yapılır. En popüler klinik ve radyolojik sınıflandırma.
sahneye koyuyorum
Resim, perikartilajinöz kemik dokusunun sklerozunun başlangıcı olan eklemler arası boşluğun hafif bir daralmasını (sağlıklı bir eklemle karşılaştırma yapılır) göstermektedir. Klinik olarak - ağrı, yürüme sırasında veya hemen sonrasında, uzun süre ayakta dururken ortaya çıkar. Merdiven çıkarken daha belirgin. İstirahat halinde geçer. 1. derece gonartroz, eklemin işlevini büyük ölçüde etkilemez.
2. aşama
Eklem aralığı normalden 2-3 kat daha dardır. Skleroz daha belirgindir, osteofitler bulunur (eklem boşluğunun ve kondillerin kenarları boyunca kemik dokusunun dikenli büyümeleri). Ağrı orta derecede, kas hipotrofisi, topallık belirtileri var. Ön eksende dizin deformasyonu görülmektedir. 2. derece gonartroz, eklem hareketliliğinde gözle görülür bir sınırlamaya yol açar.
3. aşama
Kıkırdak elemanlarının sklerozu, eklem yüzeylerinin deformasyonu. Subkondral nekroz, lokal osteoporoz alanları vardır. Bitişik kemik dokusundaki kistler. Eklem alanı kritik olarak daralmıştır, bazen tanımlanmamıştır. Önemli büyüklükteki osteofitler. Uyluk ve alt bacak kaslarının atrofisi, eklem kararsız, belirgin bir deformite var. Dizde hareket bazen imkansızdır, kontraktür oluşur. Hareket ederken - şiddetli ağrı, topallık.
Bu sınıflandırma yaklaşımı, klinik belirtilerin organik değişikliklerle ilişkili olarak değerlendirilmesine izin verdiği için uygundur. Eklemin durumunun kapsamlı bir değerlendirmesine dayalı olarak daha etkili bir tedavi seçme fırsatı verir.
Geliştirme mekanizması
Herhangi bir artrozun patogenezi üç aşamadan geçer:
- Kıkırdak mikro yapılarında hasar. Zarar verici faktörlerin herhangi birinin etkisi altında, yüksek moleküler bileşikler güçlerini kaybeder ve su molekülleri ile zenginleştirilir. Düşük moleküler ağırlıklı kollajenlerin makromoleküller halinde bir araya gelme yeteneği bozulur. Bu, hiyalin kıkırdağın mukavemetinde ve dayanıklılığında bir azalmaya yol açar. Kondroprotektörler bu tür olaylara karşı koyar.
- Tahrik edici faktör ortadan kaldırılmazsa, kıkırdak bileşenlerinin (glikozaminoglikanlar, proteoglikanlar) zayıflaması devam eder. Bu, kurtarma süreçlerinin aktivasyonuna yol açar. Güç rezervleri çok büyük değil, bu yüzden bu aşama hızla bir sonraki aşamaya geçiyor.
- Telafi edici mekanizmaların bozulması, eklem kıkırdağının ilerleyici yıkımına, hücrelerinin - kondrositlerin ölümüne yol açar. Kıkırdak çatlakları alttaki kemiğe kadar uzanır. Kıkırdaklı bileşenlerin ayrılma derecesi artar, hiyalin zarının incelmesine yol açan defibrilasyon meydana gelir.
Kemik kısmında diz ekleminin deforme artrozu ile kalınlaşma (skleroz) meydana gelir, kistler ve düzensiz kemik yoğunluğuna sahip alanlar ortaya çıkar. Dolayısıyla eklem yüzeylerinin deformasyonu, eklemin instabilitesi gelişir.
Teşhis
Teşhis, bir anket (anamnez), tıbbi muayene ve enstrümantal araştırma yöntemleri sonucunda elde edilen bir dizi veriye dayanır. İkincisi, radyografik incelemeleri (CT, MRI), radyoizotop (sintigrafi), artroskopiyi içerir.
objektif inceleme
Hastanın yaşam öyküsünün netleştirilmesi, diz ekleminde gonartroz gelişmeden önceki durumlar, şikayetlerin toplanması ve muayeneyi içerir. Bu süreçte, provoke edici faktörlerin varlığı ve bunların hastalığın gelişimi üzerindeki etkisinin derecesi netleştirilir.
Bu aşamada ikinci dizin durumunu öğrenmek önemlidir. İki taraflı gonartrozu atlarsanız ve yalnızca sizi daha çok endişelendiren dizinize odaklanırsanız, büyük bir teşhis hatası yapabilirsiniz.
Bunun için iki uzuv üzerinde aynı anda fonksiyonel testler yapılmalıdır. Aktif ve pasif hareketlerde ağrıya, palpasyona hassasiyete, ekstansiyon ve fleksiyon sırasında krepitusa (çıtırtı) dikkat çekilir. Kronik enflamatuar süreçler, bir Becker kistinin ortaya çıkmasına neden olur - eklem torbasının popliteal fossaya çıkıntısı, bu da palpasyonla tespit edilebilir.
Aletli Yöntemler
Birincisi radyografi. Dizin iki projeksiyonda bir resmi, eklemin durumunun ön değerlendirmesini ve hastalığın evresini belirlemeyi sağlar. Yöntemin dezavantajı radyolojik bulguların diz eklemi artrozuna eşlik eden semptom ve morfolojik değişikliklerden daha geç ortaya çıkmasıdır.
Bu gibi durumlarda MRI (manyetik rezonans görüntüleme) yardımcı olur. Kıkırdak ve kemik yapılarındaki dejeneratif değişikliklerin ilk aşamalarını belirlemek, eklem içi bağların, menisküslerin durumunu değerlendirmek mümkündür. Diz ekleminin gonartrozu için sintigrafi, fonksiyonel durum hakkında veri sağlar.
Artroskopi ile eklem boşluğunun doğrudan incelenmesi mümkündür.
Teşhis verilerinin birleştirilmesi için Amerikan Romatoloji Koleji aşağıdaki kriterleri önerdi:
- 50 yaşın üzerinde yaş.
- Sabahları en az yarım saat süren eklem sertliği.
- Çatlama, hareketle belirlenir (aktif ve pasif).
Bu belirtilere röntgende saptanan osteofitler ve ağrı eşlik ediyorsa diz ekleminde gonartroz oluşma olasılığı yüksektir.
Hastalığın ilk aşamaları belirgin olmayabilir, bu nedenle, osteoartrit için patojenik ilaçların (kondroprotektörler) etkisiz olacağı diğer eklem patolojileri ile ayırıcı teşhis yapmak gerekir.
Gonartrozu aşağıdaki durumlarla karıştırmamak için mümkün olan tüm önlemler alınmalıdır:
Romatizmal eklem iltihabı |
Erken yaşta başlayan, sabahları 30 dakikadan fazla tutukluluk, istirahatte daha kötü ve hareket halinde daha zayıf ağrı, deride romatoid nodüller, eşlik eden iç organ lezyonları, zehirlenme belirtileri (ateş, terleme), C-reaktif protein kan testlerinde. |
kristal artrit |
Ağrı gece veya sabah keskindir; hastalıklı eklem üzerindeki cilt ödemli, kırmızı, sıcaktır; sinoviyal sıvının mikroskobik incelemesinde kristaller, kandaki ürik asitte bir artış (gut ile). |
spondiloartropatiler |
Diğer ilgisiz eklemlerin artriti (interkostal, lomber eklem); tendonlarda enflamatuar süreçler; kornea, cilt, mukoza zarlarında hasar. |
Onuncu Revizyonun Uluslararası Hastalık Sınıflandırmasında (ICD 10), tüm bu hastalıklara "M" indeksi atanır, ancak farklı bir sayısal kod.
Bunlar, teşhis ve nitelikli tedaviye profesyonel bir yaklaşım gerektiren temelde farklı patolojik süreçlerdir.
Terapötik önlemler
Eğer bir hastalık varsa mutlaka diz eklemi artrozunu tedavi etmenin yolları olmalıdır. Ve varlar. Yardım çeşitli şekillerde sağlanabilir.
İlk etapta, hastalığın nedenleri ve mekanizması hakkında derinlemesine bir araştırmaya dayanan geleneksel tıbbın başarıları vardır. Burada medikal ve cerrahi yöntemler kullanılmaktadır. Yetkili tedavi, ilaçların, fizyoterapi yöntemlerinin ve rehabilitasyon önlemlerinin tutarlı ve karmaşık kullanımını gerektirir.
İkinci yol, halk ilaçları ile tedavidir. Hafifçe söylemek gerekirse, bu yöntemlerin etkinliği sorgulanabilir. Ancak, evde hastalığın belirtilerini azaltmak mümkün olduğu için kullanılırlar. Halk ilaçları yalnızca ilaç tedavisine ek olarak veya karmaşık tedavinin bir parçası olarak kullanılabilir, ilgili hekimin onayını almak zorunludur!
tıbbi yardım
Bu tedavi türü, çeşitli ilaçların kullanımını içerir. Tıbbi etkiler için farklı gruplardan ilaçlar kullanılır:
- non-steroidal anti-inflamatuar ilaçlar, analjezikler, opiatlar;
- yavaş etkili semptomatik ilaçlar (kondroprotektörler);
- glukokortikoid hormonlar;
NSAID'ler, hızlı analjezikler, opiatlar
Bu grubun ilaçları ağrıyı gidermek için tasarlanmıştır. Ağrı sendromu, artrozlu hastaların hayatını büyük ölçüde bozar, ortadan kaldırılması insan yaşam kalitesini önemli ölçüde artırır. NSAID'ler, anilidler, narkotik olmayan ve narkotik analjezikler bunu yapabilir.
Ortak bir dezavantaj, yan etkilerdir. Bu ilaçlar, gastrointestinal sistemin koruyucu mekanizmaları olan böbrekleri olumsuz etkiler. Zararlı belirtileri azaltabilecek bir alternatif enjeksiyonlardır. Kas içi uygulama mideye daha az zarar verir ve etkiyi hızlandırır.
Yan etkiler nedeniyle, bu gruptaki ilaçlar alevlenmeler sırasında reçete edilir, dikkatli doz seçimi gereklidir.
NSAID'lerin ana avantajı, lokal tedavi için birçok formdur (merhemler, jeller). Evde hastalığın belirtilerini kontrol etmenizi sağlar.
Merkezi eylem analjezikleri, diğer iki grubun etkisizliği ile kısa bir süre için reçete edilir. En popüler afyon, bir alevlenme sırasında, daha sıklıkla bilateral gonartroz ile reçete edilir. Bu ilaçlar bağımlılık yapar. Onları kendi başına alamazsın!
Semptomatik yavaş etkili ilaçlar
Bu maddelerin etkisi iki yönlüdür: ağrıyı azaltma (NSAID'ler olarak) ve hiyalin kıkırdağın restorasyonuna katkıda bulunma yetenekleri vardır. Genellikle kondroprotektörler olarak adlandırılırlar.
Etki birkaç hafta (2-8) içinde gelişir ve iptalden sonra 2-3 ay devam eder.
Kondroitin sülfat ve glikozaminoglikanlara ek olarak, bu grup hyaluronik asit bazlı müstahzarları, avokado ve soyadan türetilen bileşikleri içerir.
En çok çalışılan ve popüler olan kondroprotektörler (kondroitin sülfat ve glikozaminoglikanlar), eklem kıkırdağının hazır bileşenleridir. Kana iyi emilir, eklem boşluğunda yüksek konsantrasyonlar oluşturur. Etkiyi hızlandırmak için doğrudan eklem içine enjeksiyon yapılabilir.
İki yıl boyunca günlük 800 mg dozda alınan kondroitin sülfatın 2. derece diz ekleminin gonartrozunda eklem boşluğu üzerinde dengeleyici bir etkiye sahip olduğu kanıtlanmıştır.
Avokado/soya bileşiklerinin iltihap önleyici etkileri vardır. Kollajenazın (ayrışan bir enzim) inhibisyonu nedeniyle, kıkırdak yıkımını önemli ölçüde yavaşlatırlar, "kendi" kollajenlerinin sentezini arttırırlar. Ayrıca çok iyi tolere edilirler.
Hyaluronik asit türevleri eklem içi enjeksiyon şeklinde kullanılmaktadır. Kondroprotektörler gibi bu fonlar diz ekleminin işlevsel durumunu iyileştirir.
Yavaş semptomatik etkiye sahip çeşitli ilaçların etki mekanizması biraz farklıdır, bu nedenle bunların birlikte kullanılması önerilir. Yüksek düzeyde güvenlik, kondroprotektörleri vücuda somut bir zarar vermeden uzun süre almanızı sağlar.
glukokortikosteroidler
Ana eylem, anti-inflamatuardır. Bu fonlar, NSAID'ler etkisiz olduğunda reçete edilir. Tablet formları ayrıca midenin astarına da zarar verir. Eklem içi enjeksiyonlar için formlar vardır.
Çok sayıda yan reaksiyonları vardır, bu nedenle diz ekleminin deforme artrozu için hormonal ilaçları kötüye kullanmamalısınız.
Grup ismi |
Avantajlar |
Kusurlar |
|---|---|---|
NSAID'ler, analjezikler, opiatlar |
Hızlı etki, topikal uygulama için birçok form. |
Yan etkiler, kararsız etki, yaşa bağlı hastalar için tehlikeli, bağımlılık oluşur. |
kondroprotektörler |
Patogenetik olarak hareket ederler, kalıcı bir etkiye sahiptirler, toksik değildirler, harici ve eklem içi kullanım için formları vardır. |
Efektin yavaş gelişimi. |
hormonlar |
NSAID'lerin yeterli olmadığı durumlarda hızlı etki; intraartiküler uygulama için formlar. |
Yan etkiler, kararsız etki, uzun süreli kullanım imkansızdır. |
etnobilim
Evde, halk ilaçları ile hastalığın belirtilerini azaltabilirsiniz. Çok fazla tarif var, ama birkaç tane var ama:
- hiçbir klinik çalışma yapılmamıştır;
- tıbbi maddeyi doğru bir şekilde dozlamak mümkün değildir;
- endikasyonlar açıkça tanımlanmamıştır;
- halk ilaçlarının bireysel toleransı dikkate alınmaz;
Avantajlar, geniş bir terapötik aralığı, harici kullanım için geniş bir seçimi içerir. Ev yapımı kompresler ve tentürler, merhemler popülerdir.
Evde tedavinin etkinliği, hazırlık için biyolojik olarak aktif maddelerin (sakız, safra, şifalı bitki infüzyonları) kullanılmasıyla doğrulanabilir.
Ek olarak, halk ilaçları ile yetkin tedavi, diyete bağlılık, kilo kaybı ile başlar. Eklem üzerindeki yükü azaltmayı amaçlayan bu yöntem tek başına diz ekleminin 1. derece osteoartritini tersine çevirebilir (durum genç yaş, yeterli telafi edici yeteneklerdir). Sağlıklı beslenme, başlı başına vücudun rejeneratif yeteneklerini uyarır. Diyet şunları içerir: hafif bir açlık hissi, sebzeler, taze sıkılmış meyve suları. Diyete az yağlı jöleler, jöleler eklenmesi tavsiye edilir.
Dış araçlar çok çeşitlidir. Esas olarak tahriş edici ve ısınma etkisine sahiptirler. En çok çalışılan bileşenler safra, dimetil sülfoksit ve bischofite'dir. Safra tıbbi olarak kullanılmalı ve bir hayvanın cesedinden bağımsız olarak çıkarılmamalıdır. Dimetil sülfoksit, bir kimyasal savaş maddesi olan hardal gazının bir analoğudur. Bischofite bir petrol türevidir. Kökeni farkı budur.
Her üç ilacın da anti-enflamatuar etkisi vardır, ancak evde sadece bir doktora danıştıktan sonra kullanılmalıdırlar. Bu maddelerin ayrıca kontrendikasyonları ve uygulama özellikleri vardır.
Halk ilaçlarının tedavisinde plasebo etkisini unutmamak gerekir.
Aktarmak istediğim son şey, bir kişinin bir sağlığı olduğudur. Halk ilaçlarının görünen basitliğine ve ucuzluğuna tamamen güvenmemelisiniz. Bunları denemeye zaten karar verdiyseniz, dikkatinizi eklem ağrısına artırın. Halk ilaçları ile tedavinin arka planına karşı hastalığın ilerlemesi, tedaviye yaklaşımı yeniden gözden geçirmek için bir nedendir.
2. derece veya daha yüksek diz ekleminin osteoartriti teşhis edilirse, geleneksel tıpla uğraşmamak daha iyidir. Veya bir remisyon dönemi için erteleyin. Yetersiz tedavi, karmaşık cerrahi müdahalenin bir göstergesidir.